بررسی سیستم شهری استان لرستان

نظام شهری تجسم فضایی مدیریت و برنامه ریزی سرزمین است. با مطالعه نظام شهری نحوه پخشایش و میزان تعادل جمعیت شهرها و تناسب این توزیع با تعداد شهرها مشخص می گردد هدف مقاله حاضر، بررسی نظام شهری استان لرستان و تحلیل میزان تعادل  و تناسب اندازه جمعیت و تعداد سکونت‌گاههای شهری در سطح استان می باشد. تحقیق حاضر از منظر هدف؛ شناختی ، استراتژی تحقیق استفهامی،  با روش ارزیابی- مقایسه ای با به‌کارگیری مدل‌های بررسی‌کننده صوت پذیرفته است؛  داده های تحقیق کتابخانه‌ای و روش گردآوری استفاده از جدول و فیش بوده است. یافته‌ها، نشان می‌دهند پخشایش فضایی جمعیت شهری و تعداد شهرهای استان تناسب وجود ندارد در صورت ادامه این روند، و عدم چاره‌اندیشی در شرایط فعلی، ضمن وقوع پدیده ماکروسفالی در استان، شهرهای میانی و کوچک مجال رشد نمی یابندکه می توان با تزریق امکانات- خدمات و تجویز نقش‌های تخصصی به این سکونت‌گاهها، مانع این امر شد.